Kürtçe okuma yazma...

 Kürtçe okuma yazma...

Işin özeti, Celadet Bedirxan ve Marogulov yaklaşik 85 yıl önce latin harfli kürt alfabasinin ve dilbilgisinin temellerini atmışlar. Tarihte de latince dışında birçok kürtçe alfabe yapılmıştır. Ve yirmi yıldan beri, yılda ellisi roman olmak üzere ortalama 250 kürtçe kitap çıktığı halde, hala bazı koca koca insanlar, türkçe eğitimli ve kürdçe konuşmayı bilmelerine rağmen 6 harfi (Q w x ê û î) doğru yerde kullanamıyor ve doğru okuyamiyor. İlginç olan da, Google de bir tıkla karşılarına onlarca kürtçe Alfabe-öğrenme kitabı çıkacağı halde, alıp sadece bir hafta bakmaya takatları yok nerdeyse. Oysa her biri en az 13 yıl türkçe öğrenim görmüş insanlar, bunlardan bazıları da her konuda mangalın külünü bile süsleyen tipler. Bu insan davranışının çeşitli nedenleri var elbette; kürtçeyi değersiz görmeden tutun, güvenlik, tarihser mazlumluk, eğitimsizlik, inançsızlık v.s.'den olabilir. Düşünceler çeşitli, hayatlar ve davranışlar çeşitlidir tabi ve bunlar kişiye özeldir, ancak en önemli neden kürtçe eğitimin olmaması. Başka dil ile de yazmak önemli ve onlar da olmalı. Çok geniş ve metropollere yayılmış asimile olmuş kimliğinden uzaklaşmış, kürtçe yazıdan bihaber milyonlarca kürt mevcuttur. Bir sistemin sonucudur bütün bunlar. Suçlu o. 

Bu da ne demek: insanlara sadece 'kürtçe okuyun yazin' demekle başarı sağlanmasi çok zor. Bu gün herhangi bir istatistik yok ama yayıncılık ve kürtçe kitap satışlarından anladığım kadarıyla Türkiyede kürtçe okur sayısı onbini geçmez; 15-20 milyon yetişkin kürt arasından. Belki kampanyalarla biraz artar, ancak, devamlı ve zorunlu kürtçe okul eğitimi olmadığı zaman gerçek yaşam devamlı bu davranışa yakın olur ve onlarca yıl geçse dahi seviye ayni olur belki de. İnsanlar robot olmadiğina göre, "oku! Yaz!" dediğinizde hemen yazmaya, okumaya başlamaz. Zorunlu, yaygın ve ilkokuldan üniversiteye kadar kürtçe okul eğitiminin olması gerekir ve bu da kürtçeyi yok olmaktan kurtarır, asimilasyonu durdurur, kürt toplumunun halk olarak özgür yaşamasına katkı sağlar ve insanlara yalvarırcasına kürtçe okuma yazma isteğinde bulunma sorununu da ortadan kaldırır.
BÜYÜK ACILAR VE BEDELLERDEN SONRA ARTIK BU BİLGİ ÇAĞINDA BİLMEMEK AYIP, ÖĞRENMEMEK VE KÜRTÇE EĞİTİM İÇİN MÜCADELE ETMEMEK DE KÜRTLER İÇİN AYIPTIR!
(Bu da türkçe yazım olsun:) M.Çiya Mazî