Hevpeyvîn (bila yên nexwendibin nemînin)

M.Çiya Mazî: Gotina “Ziman hebûna me ye”, tespîtek ji teoriya civak û netewan e, a ji dîroka wan mayî. Civak bi hinek tiştên bingehîn dibin xwedî nav û nasneme. Lê belê pratîk tiştekî din e. Di gellek waran de, gellek mirov xwe bi tespîtan têr dikin, xwe dixapînin û tenê wê dibêjin û disekinin, tiştekî ji bo wê nakin mixabin. Ji ber ku wek têgeh ji dîrokê hatiye ber dev û ji wan re hazir e û ne hewce ye li ser bifikirin, tiştekî ji bo wê bikin an jî lê zêde bikin. Tespît û têgehên zexm, wek vê gotinê ku di piratîkê de qet neyên dîtin, genî dibin û ne hêjayî qirşekî pûş in jî. Mirov nikare heta hetayê li ber wan kesên tiral, çors, fenek û pozbilind bigere û parsa zimanê kurdî ji wan bike. Ya giring, sîstema perwerdeyê ye ku bê bidestxistin û kurd bi xwe wê sîstemê bi rê ve bibin. Heke bi xwe bi rê ve nebin û ji derî wan bê birêvebirin; metirsiya asîmilasyona sîstematîk ji bo ziman, çand û nasnemeyê dîsa dê hebe. (...) Dewama wê : (Ji kerema xwe re bixwînin. pir dirêj e, lê beş bi beş mirov kare bixwîne.) https://avanivisgeh.wordpress.com/2020/09/17/hevpeyvina-roni-war-bi-m-ciya-mazi-re/ https://avanivisgeh.files.wordpress.com/2020/09/kapak.jpg