Hevpeyvîna Ronî War bi M.Çiya Mazî re:
https://avanivisgeh.wordpress.com/2020/09/17/hevpeyvina-roni-war-bi-m-ciya-mazi-re/
https://avanivisgeh.files.wordpress.com/2020/09/kapak.jpg
Ronî War: Di ber ziman, wêje û çanda kurdî de kedeke te ya mezin heye. Tuyê karibî ji me re qala salên xwe yê destpêkê bikî? Tu herî salên nodî û vegerî îro tuyê ji me re çi bibêjî?
M. Çiya Mazî: Ji xwe gellek caran hatiye qalkirin. Lê dîsa karim vê bibêjim; peroşiyek mezin bû û ew peroşî di nava tirsê de mezin dibû. Qalkirina wan rojan û bi hişekî aniha hinekî zor e bi rastî. Ango bi vî hişê aniha ji kê re qalkirin jî giring e. Ji nifşê ku wê demê jiyane an nifşê aniha, yê ku ew dem nedîtiye? Ku ji hinekî wekî we re bibêjim, dibe ku hûn wê demê hîs bikin û fêm bikin. Lê ji nifşê aniha re wekî çîrokan tê. Bi piranî kenê kesên nifşê aniha tê, bi qalkirina min a wan deman. Wan dîtibûya ew dem, dibe ku ne ken lê bitirsiyana. Tirs û cesaretên aniha jî ne wekî yên wê demê ne hilbet; cesaret û tirsên wê demê jî ne wekî yên aniha ne. Bi ya min mirovên aniha, an jî nifşê aniha û girseya gel a têkoşer û kurd, ji wê demê bi cesarettir in. Û bi ya min ev ji ber zanîna rewşê ye. Ji ber ku rewşa dema me jî xwendine û ya berî me jî û ya xwe jî, him dixwînin û him jî tiştên wekî wan deman û hê mezintir jî dibînin. Belkî jî wê tirsa me a wê demê ji aniha re ji salên 2000î û 2010an re bûye cesaret û xebata me ya wê demê ya bi derfetên hindik ji aniha re bûye zanîn û bingeh.
(...)
Gotina “Ziman hebûna me ye”, tespîtek ji teoriya civak û netewan e, a ji dîroka wan mayî. Civak bi hinek tiştên bingehîn dibin xwedî nav û nasneme. Lê belê pratîk tiştekî din e. Di gellek waran de, gellek mirov xwe bi tespîtan têr dikin, xwe dixapînin û tenê wê dibêjin û disekinin, tiştekî ji bo wê nakin mixabin. Ji ber ku wek têgeh ji dîrokê hatiye ber dev û ji wan re hazir e û ne hewce ye li ser bifikirin, tiştekî ji bo wê bikin an jî lê zêde bikin. Tespît û têgehên zexm, wek vê gotinê ku di piratîkê de qet neyên dîtin, genî dibin û ne hêjayî qirşekî pûş in jî. Mirov nikare heta hetayê li ber wan kesên tiral, çors, fenek û pozbilin bigere û parsa zimanê kurdî ji wan bike. Ya giring, sîstema perwerdeyê ye ku bê bidestxistin û kurd bi xwe wê sîstemê bi rê ve bibin. Heke bi xwe bi rê ve nebin û ji derî wan bê birêvebirin; metirsiya asîmilasyona sîstematîk ji bo ziman, çand û nasnemeyê dîsa dê hebe.
(...)
Dewama wê di: https://avanivisgeh.wordpress.com/2020/09/17/hevpeyvina-roni-war-bi-m-ciya-mazi-re/
https://avanivisgeh.files.wordpress.com/2020/09/kapak.jpg
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder