=SIYASET Û MELE=

Yê feqî dersa xwe yî olî xelas kiribû. Êdî wê bibûya mele. Lê meleyê wî jê re got:

- Divê tu hînî siyasetê jî bibî, yan na tu nikarî mirovan bikî bawermend.

Yê feqî dibêje:

- Ma ew, tiştên ola îslamê hîn bibin bes in.

Feqî dibe mele û rojekê dihere mizgeftê. Dinêre ku waîzê mizgeftê xutbeyê dixwîne. Dema lê guhdarî dike dibîne ku tiştên meleyê di xutbê de dibêje, giş çewt in. Xwe zeft nake derdikeve holê, ji civatê re dibêje:

- Gelî civatê.! Weleh ev mele bi rastiyê nizane û tiştên dibêje giş çewt in, mirovan dibe kufrê.

Dema wiha dibêje, civat li ser serê wî kom dibe û lê dixin. Bi zorê xwe ji nava destên wan derdixe. Bêhna xwe venake dihere ba meleyê xwe yê ku ders dayê. Jê re  mijara xwe dibêje. Meleyê wî dibêje:

- Min ji te re got divê tu hînî siyasetê bibî, te bi ya min nekir.

Radibe ji nûv de wî hînî siyasetê jî dike. Çend heyv derbas dibe, dîsa derdikeve. Dîsa rêya wî bi heman mizgeftê dikeve. Dihere ku dîsa meleyê berê û gotinên xwe yî çewt dibêje. Difikire û ji gel re dibêje:

- Gelî civatê ! Hûn dizanin ev meleyê hanê pir baş e û tiştên dibêje jî rast e. Hingî werê baş e ku kî tayek porê wî û riya wî rake wê here bihuştê.

Dema wisa dibêje mirovên di civatê de giş êrîşî ser meleyê ku waîz dike dikin û tayek rîh û por pê ve nahêlin û mele bi zorê ji mirinê difilite.

(Ji pirtûka M.Çiya Mazî, Baxek ji Folklora Kurdî)