6.07.2016

                                          LIXWEVEGER
-Di her tiştî de wisane hinek mirov; paşeroj her tim baş e û niha 'zeman xerab e'…
-Nostaljî: Ku mirov qehremanên niha nebîne û tim here yên sed sal berê û filan. :)
-Mirov her tim di doh de bimîne mirov dirize gellek caran. Ji bo 'îro' azad bibe, hînbûna 'îro' û zanebûna 'doh'.
-Bawer bikin pratik ji teoriyên berê tên ne ji yên niha. Teoriyen niha ji pratîkên berê tên welahasil gellek tiştên niha tê xwestin hatine kirin. (Bêhaybûn ev e)
-Carinan mirov naxwaze tiştekî jî bibêje. Di rojên germ de gellek tiştên hênik jî ji hinan re dibe wekî bizotê êgir...
-A baş heta dema derbirîna wê ramanê bê sebir lazim e, lê belê sebir xwe li mejiyê mirov diqelibîne carinan. (Sebir dibe qebir).
-Her kesê ku çi dixwaze, çi dil dike û li bendî çi ye, ji bo çi li bendî ye; baş lêkolînê bike û bixwaze an nexwaze û li bendî be baştir e. (Li pey hinekan kaşbûn bêyî lêkolînê, mirov tune dike).
-Fikra siyasî nebe qurbana bêrîkê û pêşeroja mirovan nexe xetereyê, xweş e û mafnaskirin ev e jî. (ji  her tiştî re ‘rêbaz’  ‘İlke’ lazim e).
-Ew berhem her ku biçe bigihêje lûtkeya bilind a bêveger, nexwe xwediyê berhemê pir tahb ditiye û rast meşiya ye.
-Ji bo teqdîra afrinerekî xwediyê berhemê, nêrîna berhemê hewce ye. Berhem Rojavayê kurdistanê be divê mirov biçe lê binere carekê...
-Ka bibêjim çi îro, "ne ez karim, ne dil karî ne karin zar û avazim"...
"Ka ezê bi zimanê kê" rojbaşî û pîroziyê ji we bixwazim...? (Di cejnê de).         
û Hesekê jî bi bîr anî dîsa şewat...
(ji twitterê @cmazi 06.07.2016)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder