PİŞOKÊN PAYÎZÎ

Îro dîsa payîz e belê… zer
Zeriyek zera tûtinê ya di dest min de pêçayî
Rûniştime çarmêrkî li kolikekî çûnehatkan
Difikirim li yên ku çûne û nehatine careke din ji vir
Li vir pişokên xwe dijmêrim
Yên ku li min hatine hev bi pêleke bayê qerejdax yeko yeko
Îro hênik e belê… hênik
Hênkahiyek rojeke ji tavê hatiye dizîn
Pirr in û ji kêfan li ba dibin li dor min… Pişok
Piloz dibin bi coş wekî zarokiya min
Pêlek li bîr û kêfa min xistin îro
Dengekî bangî wan dikim ji xwer bi nizmî û nerm wekî wecê wan
Wekî we bûm ez jî dibêjim bi fedîyokî
Wekî we bûm ez jî pişokno… pişokên payîzî
Wekî we difiriyam di ser striyan û keviran re heta newalên germ
Heta newalên kûr…
Heta bestên bi av nedisekinîm, li pirêzeyan, li pûşê geniman
Wek wan rojan û çûnehatkan
Ez jî ji hêlîna xwe diteriqîm ber bi bêhnekê ve
Wekî we ber bi çiyan ve diçûm… û ji bo hilmekê
Li hilmeke kesî nekişandî û bêhneke nepelandî
Hilmeke ku di bin tahtên qelişî de mayî digeriyam
Dibêjim…
Li şikeftekê wê rojê… belê
Li şikeftekê, li berqefekê digeriyam rojeke wisa
Li stargeheke ku min bihewîne heta bêhnê…
Heta ku bê ew hilm, bendewarbûm
Rojek payîzî bû dîsa… rojek bi ba û pişok
Û baran… barana ku li bende dimam hersal
Min dixwest û hê jî dixwazim bibare
Baran bibare… dixwazim
bila bibare hûrik hûrik di rojên wisa de
belê… lê dixwazim pişok jî şil nebin
Berî baran bê pişok… pişok giş bên
Bi hewara min de di berbanga zerî de
Bila pişok giş bên himbêza min
Giş li min kom bibin di stargeha xeyalên min de…
Bila ji min re bibin bêhn û hilm
ku hinekî din jî û bi dilê xwe bijîm.

Çiya Mazî- Îlon 2009 Mêrdîn