Xêrkar an xêrxwaz bi piranî egoist in, ji bo axîreta xwe an guneh û sûcên ku kirine binuxumînin û bidinefûkirin xêran dikin. Bi piranî tiştên ji heyina xwe zêdemayî dikin xêr. Ne ku ji bo hinekî din ji belayê xelas bikin, ji bo xwe ji belayan biparêzin xêran dikin.
Lê belê piştevan û parvekar, gelek caran jiyana xwe dixe talûkeyê û dike pişt û parve dike. Ne ji bo xwe ji belayê biparêze, dixwaze hinekî din ji belayê xelas bike hêzê parve dike. Ne ji bo axîretê ji bo jiyana mirovên henin, piştgiriyê dike. Ne ji bo pirsgirêka xwe tenê ji bo pirsgirêka li holê çareser bibe alîkariyê dike. Ne ji heyîna xwe ya zêdemayî dide, ji nanê destê xwe yî dixwe jêdike û dide.NEBIN XÊRKAR Û XÊRPEREST BIBIN PIŞTEVAN Û PARVEKAR!
Hayirsever çoğu zaman egoisttir, kendi ahireti veya işlediği suçları, gunahları örtmek veya afettirmek için yardım yapar. Çoğunlukla varliğindan artanı verir. Başkasını beladan kurtarmak için değil kendini beladan korumak için hayırlar yapar.
Oysa dayanışmacı çoğu zaman hayatını paylaşır, canını ortaya koyarak başkasını beladan kurtarmak için, ahireti değil yaşamı düşünür. Kendisi için değil sorun gidermek için paylaşım yapar. Kendisinden artanı değil elindeki ekmeğinden koparır verir.XAYIRSEVER DEĞİL, DAYANIŞMACI, PAYLAŞIMCI OLUN!